Adresatem nakazu rozbiórki winien być właściciel danego obiektu budowlanego (lub zarządca tego obiektu ) także wówczas, gdy nakaz ten dotyczy części obiektu budowlanego wzniesionej na nieruchomości gruntowej nie będącej własnością inwestora uznał NSA. Inwestor będący właścicielem działki wzniósł budynek z przekroczeniem granic działki sąsiedniej. Sąsiedzi wystąpili o rozbiórkę części budynku usytuowanej na ich nieruchomości, umotywowali to prawdopodobieństwem zawalenia się części budynku. Organ nadzoru budowlanego odmówił nakazania rozbiórki budynku. W uzasadnieniu decyzji podkreślił, że samo istnienie prawdopodobieństwa zawalenia się części budynku nie stanowi przesłanki do jego rozbiórki, gdyż jest to jedynie prawdopodobieństwo, a nie groźba bezpośredniego jego zawalenia. W odpowiedzi na skargę właścicieli działki sąsiedniej Sąd pierwszej instancji stwierdził, iż organ nadzoru budowlanego nie mógł nałożyć na inwestora nakazu rozbiórki części budynku posadowionej na działce sąsiadów, gdyż nie jest on właścicielem tej nieruchomości. NSA rozpatrując skargę stwierdził, iż nie można zaakceptować stanowiska, że w przypadku wzniesienia części budynku na działce sąsiedniej nie stanowiącej własności inwestora, inwestor będący właścicielem nieruchomości, na której zrealizowano obiekt budowlany byłby zwolniony od obowiązków utrzymywania całego budynku w należytym stanie. Zdaniem NSA niezrozumiałe byłoby nakładanie powyższych obowiązków na właściciela nieruchomości "pokrzywdzonego" wkroczeniem takiej budowy na jego grunt. Obowiązki związane z obiektem budowlanym winny obciążać właściciela obiektu budowlanego, który był inwestorem zrealizowanego obiektu budowlanego bądź który jest jego następcą prawnym. W pewnych więc sytuacjach zobowiązanym do rozbiórki na podstawie art. 67 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane będzie właściciel obiektu budowlanego, który nie będzie jednocześnie właścicielem tej części nieruchomości, na której częściowo wzniesiono ten obiekt. A zatem, adresatem nakazu rozbiórki wydanego na podstawie art. 67 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r., Nr 156, poz. 1118 ze zm.) winien być właściciel danego obiektu budowlanego (lub zarządca tego obiektu ) także wówczas, gdy nakaz ten dotyczy części obiektu budowlanego wzniesionej na nieruchomości gruntowej nie będącej własnością inwestora – podkreślił NSA. Na podstawie: Wyrok NSA z 7 grudnia 2010 r., sygn. akt II OSK 73/10, prawomocnyW Szczecinie zawalił się częściowo dach hali magazynowej przy ul. Kablowej - przekazał rzecznik prasowy komendanta miejskiego PSP w Szczecinie kpt. Franciszek Goliński. W środku były 144 Po wystąpieniu katastrofy budowlanej prowadzone jest postępowanie wyjaśniające, którego celem jest ustalenie okoliczności i przyczyn wystąpienia katastrofy oraz ewentualnej odpowiedzialności osób, które miały wpływ na jej zaistnienie i przebieg. Kto prowadzi postępowanie w przypadku katastrofy budowlanej? Postępowanie w przypadku katastrofy budowlanej prowadzi właściwy miejscowo organ nadzoru budowlanego. Organ ten powinien określić zakres niezbędnych działań i robót: doraźnych – związanych z zabezpieczeniem miejsca katastrofy i docelowych – związanych z doprowadzeniem uszkodzonego obiektu do właściwego stanu technicznego (o ile jest to możliwe) lub do rozbiórki albo odbudowy, stosownie do wyników i wniosków z postępowania przeprowadzonego w tym zakresie. Organem nadzoru budowlanego, o którym mowa wyżej, jest w pierwszej instancji powiatowy lub wojewódzki inspektor nadzoru budowlanego (dalej odpowiednio „PINB” lub „WINB”). Wskazać należy przy tym, iż postępowanie wyjaśniające może przejąć w szczególnych przypadkach organ wyższego stopnia – tj. WINB oraz Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego (dalej: „GINB”). Możliwość przejęcia postępowania przez organ wyższego stopnia stanowi wyjątek od ogólnej reguły właściwości organów „pierwszo instancyjnych”, tj. PINB lub WINB i znajduje uzasadnienie w sytuacjach szczególnych, uzasadnionych np. skalą lub charakterem skutków katastrofy budowlanej, zagrożeniami dla bezpieczeństwa zdrowia, życia oraz mienia ludzi, a także rozmiaru strat powstałych w wyniku katastrofy budowlanej. Katastrofa budowlana – obowiązki kierownika budowy i zarządcy nieruchomości Wystąpienie katastrofy budowlanej powoduje powstanie konkretnych obowiązków, określonych w przepisach Prawa budowlanego. Obowiązki te w sposób szczególny obciążają kierownika budowy – w przypadku, gdy katastrofa budowlana wystąpiła w trakcie realizacji inwestycji budowlanej oraz właściciela, zarządcy lub użytkownika – w przypadku, gdy katastrofa budowlana dotknęła obiekt oddany do użytku. W przypadku wystąpienia katastrofy budowlanej za najważniejsze i podejmowane w pierwszej kolejności ustawodawca uznał działania, polegające na zorganizowaniu doraźnej pomocy poszkodowanym, a następnie na zabezpieczeniu miejsca katastrofy przed rozszerzaniem się jej skutków. Prace te są na ogół związane z pilnym powiadomieniem służb ratowniczych, w szczególności pogotowia ratunkowego i straży pożarnej oraz z zamknięciem dopływu mediów takich jak gaz, woda zimna i gorąca, energia elektryczna. Kolejnymi są działania związane z zabezpieczeniem miejsca katastrofy przed zmianami uniemożliwiającymi przeprowadzenie postępowania wyjaśniającego. Mają one na celu niedopuszczenie do spowodowania zatarcia miejsc lub przemieszczania pozostałych po katastrofie elementów lub części obiektu budowlanego, w celu utrwalenia stanu powstałego wskutek katastrofy. Działania te są związane również z uniemożliwieniem dostępu do miejsca katastrofy osobom postronnym oraz oznakowaniem miejsca zakazu wstępu do czasu przybycia Policji. Wyjątkiem od tej zasady jest sytuacja związana z ratowaniem życia lub zabezpieczeniem przed rozszerzaniem się skutków katastrofy budowlanej. Po wykonaniu powyższych czynności w następnej kolejności, zależnie od zaistniałego stanu na miejscu katastrofy oraz stwierdzonego zasięgu jej skutków (np. czy na miejscu i w zasięgu katastrofy nie znajdowali się ludzie) odpowiednio: kierownik budowy (robót), właściciel, zarządca lub użytkownik są zobowiązani do niezwłocznego powiadomienia o katastrofie właściwe miejscowo organy nadzoru budowlanego, prokuratury oraz Policji, a także inwestora, inspektora nadzoru inwestorskiego, projektanta obiektu budowlanego (w przypadku katastrofy na budowie) oraz inne właściwie organy i jednostki organizacyjne zainteresowane przyczynami lub skutkami katastrofy, np. Państwową Inspekcję Pracy. W zależności od stwierdzonych na miejscu skutków katastrofy może wystąpić także potrzeba powiadomienia służb specjalistycznych, takich jak służby ratownictwa chemicznego czy biologicznego (np. w sytuacji wystąpienia katastrofy budowlanej w zakładach przemysłowych). Wszyscy powiadomieni powinni stawić się do dyspozycji kierownika budowy (odpowiednio właściciela, zarządcy lub użytkownika), celem kierowania akcją ratunkową na miejscu katastrofy. Wymaga podkreślenia, iż wezwani pozostali uczestnicy procesu budowlanego (projektant, inspektor nadzoru inwestorskiego, kierownik budowy) oraz przedstawiciele właściciela lub zarządcy obiektu powinni również stawić się do dyspozycji służb ratowniczych bezpośrednio po wystąpieniu katastrofy budowlanej, a następnie pozostawać do dyspozycji organu nadzoru prowadzącego postępowanie wyjaśniające do czasu jego zakończenia. Organ nadzoru budowlanego, może nakazać właścicielowi lub zarządcy obiektu dotkniętego katastrofą, w drodze decyzji, zabezpieczenie miejsca katastrofy oraz samego obiektu, który uległ katastrofie, jak również uporządkowanie terenu lub wykonanie innych niezbędnych czynności i robót budowlanych. Decyzja w tym przedmiocie podlega natychmiastowemu wykonaniu. Dodatkowym zabezpieczeniem służącym do natychmiastowego wykonania czynności zapobiegawczych jest możliwość podjęcia tych działań z inicjatywy organu, poprzez zlecenie tych prac odpowiednim firmom budowlanym, na koszt i ryzyko zobowiązanego. Wystarczającą przesłanką do zastosowania tej regulacji, zbliżonej do instytucji wykonania zastępczego w postępowaniu egzekucyjnym, jest opieszałość w prowadzeniu robót przez podmiot zobowiązany (np. kierownika budowy, właściciela lub zarządcę obiektu) lub niepodjęcie prac nakazanych decyzją. Niedopełnienie powyższych obowiązków zagrożone jest karą, określoną w art. 92 PB - tj. karą aresztu albo karą ograniczenia wolności, albo karą grzywny. Katastrofa budowlana – obowiązki i uprawnienia nadzoru budowlanego Pierwszymi czynnościami podejmowanymi przez PINB lub WINB niezwłocznie po otrzymaniu zgłoszenia o katastrofie budowlanej powinno być powołanie komisji w celu ustalenia przyczyn i okoliczności katastrofy, zakresu niezbędnych działań w celu likwidacji zaistniałego zagrożenia bezpieczeństwa ludzi i ich mienia oraz powiadomienie o katastrofie organu wyższego stopnia i GINB. W skład tej komisji wchodzą: przedstawiciel właściwego organu nadzoru budowlanego - jako przewodniczący, przedstawiciele innych zainteresowanych lub właściwych rzeczowo organów administracji rządowej, przedstawiciele samorządu terytorialnego, a także – w miarę potrzeby – rzeczoznawca budowlany lub inne osoby posiadające wymagane kwalifikacje zawodowe. Komisja ma na celu ustalenie przyczyn katastrofy budowlanej, stanu obiektu po katastrofie, robót zabezpieczających miejsce katastrofy oraz działań niezbędnych do ograniczenia skutków katastrofy i uporządkowania terenu katastrofy. Do współdziałania z komisją, w celu ułatwienia przeprowadzenia przez komisję postępowania wyjaśniającego, mogą być wezwani także inni uczestnicy procesu budowlanego: inwestor, projektant, inspektor nadzoru inwestorskiego, przedstawiciele producentów wyrobów budowlanych, wykonawcy, właściciel lub zarządca oraz użytkownik obiektu. Niezależnie od działań organów nadzoru budowlanego związanych z wystąpieniem katastrofy budowlanej odrębne postępowania w tej sprawie są prowadzone również przez inne organy, zwłaszcza przez Państwową Inspekcję Pracy, prokuraturę oraz Policję. Czynności zabezpieczające teren po katastrofie budowlanej Po ustaleniu w wyniku prac komisji przyczyn i okoliczności katastrofy budowlanej PINB lub WINB jest obowiązany do określenia zakresu i terminu wykonania niezbędnych robót związanych z likwidacją skutków katastrofy. Powyższe zobowiązania określone są w drodze decyzji administracyjnej kończącej postępowanie wyjaśniające. Zgodnie z decyzją, roboty związane z likwidacją skutków katastrofy budowlanej powinny być związane z uporządkowaniem terenu po katastrofie oraz zabezpieczeniem obiektu do czasu wykonania robót doprowadzających obiekt do stanu właściwego. W przypadku katastrofy podczas budowy – jest to zakres robót umożliwiający podjęcie budowy, natomiast w przypadku katastrofy obiektu użytkowanego – zakres robót umożliwiający podjęcie użytkowania obiektu. Właściwy organ nadzoru budowlanego może zlecić na koszt inwestora, właściciela lub zarządcy obiektu budowlanego sporządzenie ekspertyzy, jeżeli jest to niezbędne do wydania powyższej decyzji lub do ustalenia przyczyn katastrofy. Wykonawcą tej decyzji jest - zależnie od momentu wystąpienia katastrofy - odpowiednio inwestor lub właściciel albo zarządca obiektu, który uległ katastrofie. W przypadku, gdy występuje możliwość przywrócenia obiektu po katastrofie do dalszego użytkowania, odpowiedni nakaz w tym zakresie właściwy organ nadzoru budowlanego wydaje właścicielowi lub zarządcy obiektu budowlanego. Usunięcie skutków katastrofy budowlanej Usunięcie skutków katastrofy budowlanej należy do obowiązków inwestora, właściciela lub zarządcy obiektu budowlanego. Jednocześnie właściwy organ nadzoru budowlanego nie musi ponownie nakładać tego obowiązku w drodze decyzji. Niedopełnienie tego obowiązku przez wymienione podmioty zagrożone jest wspominanymi sankcjami w postaci aresztu, ograniczenia wolności albo kary grzywny. Usunięcie skutków katastrofy może stworzyć warunki do kontynuacji dalszej budowy obiektu, podjęcia jego dalszego użytkowania, a także warunki związane z potrzebą dokonania rozbiórki (dotyczącą zarówno obiektu budowanego, jak i użytkowanego). Możliwość podjęcia takich działań jest uzależniona od wyników prac komisji ustalającej przyczynę i okoliczności katastrofy oraz rozstrzygnięć podjętych przez organ nadzoru budowlanego w ramach prowadzonego postępowania. W tej sytuacji, po usunięciu skutków katastrofy i zależnie od tego, jakie rozstrzygnięcia w sprawie podjął właściwy organ, inwestor będzie mógł wystąpić o pozwolenie na wznowienie robót budowlanych, związanych z dalszą budową obiektu, który uległ katastrofie budowlanej, bez potrzeby wykonywania dodatkowych czynności lub też będzie musiał wykonać nałożone obowiązki - jeżeli ich wykonanie determinuje podjęcie robót budowlanych przerwanych wystąpieniem katastrofy budowlanej. Natomiast jeśli organ orzeknie rozbiórkę obiektu, inwestor będzie obowiązany tę decyzję wykonać. Niewykonanie powyższych obowiązków skutkować będzie wspomnianą już odpowiedzialnością karną na mocy art. 92 PB. Katastrofa budowlana - odpowiedzialność: zawodowa, cywilna, karna Ustalenie przyczyny katastrofy budowlanej jest nieodzowne dla wskazania podmiotu czy też podmiotów, które przyczyniły się do jej wystąpienia. Winni powstania katastrofy budowlanej podlegają odpowiedzialności odpowiednio zawodowej, cywilnej oraz karnej. Odpowiedzialność zawodowa Odpowiedzialność zawodowa dotyczy osób pełniących samodzielne funkcje techniczne w budownictwie, tj. projektantów, kierowników budów (robót), inspektorów nadzoru inwestorskiego, którzy mają odpowiednie uprawnienia budowlane i są członkami właściwej okręgowej izby zawodowej. Odpowiedzialność karna Rozwijając temat odpowiedzialności karnej zgodnie z brzmieniem art. 92 ust. 1 pkt 1 PB: kto w razie katastrofy budowlanej nie dopełnia obowiązków (…) podlega karze aresztu albo karze ograniczenia wolności, albo karze grzywny. Często też organ prowadzący postępowanie karne dodatkowo wnioskuje do okręgowych izb inżynierów budownictwa lub architektów o wszczęcie postępowania z tytułu odpowiedzialności zawodowej w budownictwie. Odpowiedzialność cywilna Zgodnie z art. 434 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 - Kodeksu cywilnego (tj. z dnia 17 lutego 2016 r.), dalej „KC”: za szkodę wyrządzoną przez zawalenie się budowli lub oderwanie się jej części odpowiedzialny jest samoistny posiadacz budowli. Z odpowiedzialności tej zwalniają dwie łącznie występujące okoliczności, a mianowicie: utrzymanie budowli w należytym stanie brak wad w budowie. Zgodnie z KC, posiadaczem samoistnym danej rzeczy jest ten, kto faktycznie włada rzeczą jak właściciel. Posiadaczem samoistnym będzie więc sam właściciel, współwłaściciel lub użytkownik wieczysty. Odpowiedzialność posiadacza samoistnego budowli została skonstruowana jako odpowiedzialność na zasadzie ryzyka, co w praktyce oznacza, że jeśli, w razie stwierdzenia związku przyczynowego między zawaleniem się budowli bądź oderwaniem się jej części, a działaniem posiadacza samoistnego oraz niewykazaniu przez niego istnienia żadnej z okoliczności zwalniających z odpowiedzialności na zasadzie ryzyka (zdarzenie nie wynikało z braku utrzymania budowli w należytym stanie, ani też z wady w budowie), będzie on zobowiązany do naprawienia wyrządzonej szkody w pełnym jej wymiarze. Ciężar udowodnienia powyższych okoliczności spoczywa na osobie, która chce się od odpowiedzialności uwolnić, co stawia w lepszej pozycji stronę poszkodowaną w wyniku katastrofy budowlanej. Warto podkreślić, iż w przypadku gdy szkoda powstała w wyniku zawalenia się budowli bądź oderwania się jej części podczas wykonywania robót budowlanych, a teren budowy został protokolarnie przejęty przez wykonawcę, wobec dyspozycji art. 652 KC odpowiedzialność z tego tytułu wobec poszkodowanych obciąża właśnie wykonawcę, natomiast posiadacz samoistny od odpowiedzialności tej zostaje zwolniony. Wada w budowie może powstać nie tylko w wyniku wadliwego wykonawstwa, ale również jako następstwo wad projektowych. Projektant odpowiada więc nie tylko za wady przygotowanej przez siebie dokumentacji projektowej, ale i za wszelkie wady obiektu budowlanego wybudowanego według tej dokumentacji, jeżeli rzecz jasna te wady powstały w następstwie błędów w dokumentacji projektowej. Dodatkowo warto podkreślić, że zaniedbania kierownika budowy czy inspektora nadzoru inwestorskiego w zakresie wykonania obowiązków przewidzianych ustawą Prawo budowlane prowadzić będą do powstania odpowiedzialności na płaszczyźnie karnej, cywilnej, a także dyscyplinarnej. Autorkami tekstu są Anna Zawadzka-Grzesiak, radca prawny w Kancelarii BCLA Bisiorek, Cieśliński, Adamczewska i Wspólnicy oraz Dominika Bura, aplikant adwokacki Kancelaria BCLA Bisiorek, Cieśliński, Adamczewska i Wspólnicy Kancelaria BCLA specjalizuje się w świadczeniu usług prawnych z zakresu: nieruchomości i inwestycji budowlanych; transportu, spedycji, logistyki; energetyki odnawialnej; a także ochrony majątku, restrukturyzacji i postępowania upadłościowego. Zgłoszenie budowy bez projektu można złożyć na 3 sposoby: osobiście - podczas wizyty w urzędzie w Warszawie, listownie, elektronicznie – za pośrednictwem platformy ePUAP lub e-Budownictwo. W większości przypadków zgłoszenie robót budowlanych lub budowy składa się do starostwa lub urzędu miasta na prawach powiatu.
Samowola budowlana to zbudowanie na przykład domu bez formalnego pozwolenia. Z samowolą budowlaną mamy do czynienia wtedy, gdy wzniesiono budynek z naruszeniem przepisów prawa budowlanego. Samowola budowlana jest karana między innymi nakazem rozbiórki bezprawnie wzniesionego budynku. Czym jest samowola budowlana Samowola budowlana nie jest zdefiniowana w ustawie Prawo budowlane. Jednak za samowolę budowlaną uważa się prowadzenie prac budowlanych z naruszeniem przepisów obowiązujących, przede wszystkim prawa budowlanego. Do takiego naruszenia zalicza się budowę obiektu bez wymaganego pozwolenia na budowę. Jak stwierdza się samowolę budowlaną Decyzję, czy w danym przypadku naruszone zostają przepisy prawa budowlanego oraz czy budowa stanowi samowolę budowlaną, podejmuje inspektor nadzoru budowlanego. Przepisy prawa budowlanego, które stwierdzają samowolę budowlaną, mają zastosowanie do: ● budowy obiektu budowlanego, ● odbudowy, ● rozbudowy, ● nadbudowy, ● prac wykonywanych bez pozwolenia lub zgłoszenia, ● wykonywanych prac mimo sprzeciwu organu nadzorczego. Jaką karę można otrzymać za samowolę budowlaną W polskim prawie samowola budowlana jest karalna. Kara najbardziej dotkliwa, wymierzana za to działanie, to nakaz rozbiórki budynku, który jest budowany lub już wybudowany, ale z naruszeniem przepisów. Kara za samowolę budowlaną w tej postaci stosowana jest w polskim systemie prawa jako ostateczność, jedynie wobec najcięższych przypadków naruszenia prawa budowlanego. Obowiązek rozbiórki spada na inwestora albo zarządcę obiektu. Decyzja, zgodnie z którą nakazana jest rozbiórka, wykonywana jest w dniu, kiedy staje się ostateczna, co oznacza, że została wyczerpana cała droga odwoławcza. Kara za samowolę budowlaną budynku gospodarczego czy garażu może być w postaci grzywny, ograniczenia wolności czy pozbawienia wolności do lat 2. Maksymalna kwota, jaka w tym przypadku może być zasądzona jako grzywna, wynosi 720 000 złotych. Przedawnienie samowoli budowlanej nie następuje, jeśli chodzi o sankcje administracyjne, jednak jeśli minęło 5 lat od jej popełnienia, to postępowanie karne nie może być rozpoczęte. Zatem jeszcze raz: w przypadku samowoli budowlanej przedawnienie nie następuje, jeśli chodzi o normy administracyjne. Pięć lat to okres, po jakim samowola budowlana ulega przedawnieniu w kwestii karnoprawnej. Zgłoszenie samowoli budowlanej – krok po kroku Często wśród internautów pojawia się pytanie, jak anonimowo zgłosić samowolę budowlaną i gdzie zgłosić samowolę budowlaną. Można to zrobić poprzez wypełnienie odpowiedniego dokumentu, jakim jest wzór pisma do nadzoru budowlanego o samowoli budowlanej. Można też złożyć go przez stronę internetową właściwego miejscowo inspektora nadzoru budowlanego. Organy nadzoru budowlanego działają z urzędu. Zgłoszenie samowoli budowlanej powoduje impuls do podjęcia przez organ czynności sprawdzających i przeprowadzenia postępowania w sprawie. Nadzór ma obowiązek ograniczyć dostęp do informacji, które umożliwiłyby identyfikację osoby, która składa zawiadomienie o możliwości popełnienia samowoli budowlanej. Od strony praktycznej oznacza to, że udostępnia on dokumenty, jednak odpowiednio zanonimizowane. Zalegalizowanie samowoli budowlanej – kiedy i na jakich zasadach jest możliwa Legalizacja samowoli budowlanej jest procesem, który ma na celu doprowadzenie stanu budowy do wymogów stawianych przez organy nadzoru budowlanego. Jest to rozwiązanie rekomendowane każdemu, kto zastanawia się, jak uniknąć kary za samowolę budowlaną. Wiele osób nie wie, jak zalegalizować samowolę budowlaną. Można to zrobić i wcale nie kosztuje dużo – możliwa jest nawet legalizacja samowoli budowlanej za darmo. Legalizacja samowoli musi spełniać warunki zgodności z planem zagospodarowania przestrzennego i normami technicznymi w zakresie umożliwiającym obiektowi budowlanemu stan zgodny z prawem. Jak zalegalizować samowolę budowlaną bez opłat Bezpłatna legalizacja samowoli budowlanej polega na dostarczeniu do nadzoru budowlanego następujących dokumentów: ● zaświadczenia wójta o zgodności budowy z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, ● egzemplarza projektu budowlanego, ● oświadczenia o posiadaniu prawa do dysponowania nieruchomością do celów budowlanych. Warto wreszcie dodać, że cały czas projektowane są dalsze nowelizacje prawa budowlanego w zakresie samowoli budowlanej. Na przykład w polskim prawie budowlanym obecnie abolicja samowoli budowlanej nie funkcjonuje. Jednak pojawiają się głosy, żeby znowelizować prawo budowlane i sprawić, aby nadzory budowlane nie ścigały samowoli budowlanych. Sprawdź firmy w wybranych województwach: firmy budowlane podlaskie firmy budowlane pomorskie firmy budowlane śląskie a także w wybranych miastach: firmy budowlane Poznań firmy budowlane Radom firmy budowlane Rybnik
Do zdarzenia doszło najprawdopodobniej w wyniku silnych podmuchów wiatru. Zgłoszenie o zdarzeniu otrzymaliśmy o godz. 21:42. Nasze działania polegały na zabezpieczeniu miejsca zdarzenia oraz sprawdzeniu miejsca zawalenia się stalowej konstrukcji i terenu przyległego w celu odnalezienia ewentualnych osób poszkodowanych.
Ostatnio jeden z czytelników zwrócił nam uwagę na fakt, że trudno w internecie znaleźć informacje na temat tego, co zrobić po zgłoszeniu budowy i odczekaniu ustawowych 30 21 dni: czy można od razu po tym terminie rozpocząć roboty, czy też należy wcześniej dopełnić jakichś formalności? Na naszym blogu w kilku artykułach dotyczących konkretnych formalności znajdują się informacje na ten temat, niemniej jednak warto byłoby wszystko zebrać w jednym miejscu. W związku z tym w dzisiejszym tekście udzielimy odpowiedzi na pytania: czy do budowy na zgłoszenie potrzebny jest kierownik i dziennik budowy, czy rozpoczęcie takich robót trzeba zgłaszać do nadzoru, czy geodeta musi wytyczyć budynek budowany na zgłoszenie, czy po zakończeniu budowy nadzór musi odebrać budynek. Do wykonywania wcześniej zgłoszonych robót budowlanych, możesz przystąpić jeżeli organ w terminie 30 21 dni nie wniósł sprzeciwu. Warto poczekać z rozpoczęciem budowy trochę dłużej, ponieważ liczy się data nadania decyzji w urzędzie pocztowym. Niektóre urzędy wysyłają pismo informujące o tym, że zgłoszenie zostało przyjęte bez uwag. Jednak w większości przypadków, jeśli ktoś chce mieć pisemne potwierdzenie przyjęcia zgłoszenia, musi złożyć wniosek o wydanie stosownego zaświadczenia. Zazwyczaj, jeżeli wykonujesz jakiś obiekt bądź roboty na zgłoszenie, nie musisz dopełniać żadnych dodatkowych formalności w urzędach. Możesz od razu po wyżej wskazanym terminie przystąpić do prac, a zaraz po ich zakończeniu – do użytkowania obiektu. Jednak istnieją od tej zasady pewne wyjątki, które wymieniamy niżej. Czy o rozpoczęciu robót wykonywanych na podstawie zgłoszenia trzeba zawiadamiać nadzór budowlany? Ogólna zasada jest taka, że roboty budowlane wykonywane na podstawie zgłoszenia możesz rozpocząć bez dokonywania żadnych formalności. Nie musisz zawiadamiać nadzoru budowlanego. Od powyższej zasady istnieje jednak kilka wyjątków. Nadzór budowlany musisz zawiadomić w przypadku następujących robót wykonywanych na podstawie zgłoszenia: – budowa wolno stojących budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których obszar oddziaływania mieści się w całości na działce lub działkach, na których zostały zaprojektowane; – budowa wolno stojących parterowych budynków stacji transformatorowych i kontenerowych stacji transformatorowych o powierzchni zabudowy do 35 m2; – budowa sieci: elektroenergetycznych obejmujących napięcie znamionowe nie wyższe niż 1 kV, wodociągowych, kanalizacyjnych, cieplnych, telekomunikacyjnych; – przebudowa budynków mieszkalnych jednorodzinnych, o ile nie prowadzi do zwiększenia dotychczasowego obszaru oddziaływania tych budynków. Do zawiadomienia powinieneś dołączyć dokumenty, które wymieniliśmy w tekście: „Pozwolenie na budowę już jest – co dalej? Jak rozpocząć budowę domu?”. Czy do budowy na zgłoszenie potrzebny jest kierownik budowy i dziennik budowy? Tutaj sytuacja jest podobna do tej opisanej powyżej – w przypadku budowy na zgłoszenie nie musisz prowadzić dziennika budowy i zatrudniać kierownika. Nie dotyczy to jednak wszystkich obiektów i robót. Kierownik budowy i dziennik budowy są niezbędne w przypadku budowy na podstawie zgłoszenia: – wolno stojących budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których obszar oddziaływania mieści się w całości na działce lub działkach, na których zostały zaprojektowane; – wolno stojących parterowych budynków stacji transformatorowych i kontenerowych stacji transformatorowych o powierzchni zabudowy do 35 m2; – instalacji zbiornikowych na gaz płynny z pojedynczym zbiornikiem o pojemności do 7 m3, przeznaczonych do zasilania instalacji gazowych w budynkach mieszkalnych jednorodzinnych; – sieci: elektroenergetycznych obejmujących napięcie znamionowe nie wyższe niż 1 kV, wodociągowych, kanalizacyjnych, cieplnych, telekomunikacyjnych; Czy obiekt budowany na zgłoszenie musi zostać wytyczony przez geodetę? W przypadku większości obiektów budowanych na podstawie zgłoszenia, nie ma konieczności ich geodezyjnego wyznaczania, ani przeprowadzania geodezyjnej inwentaryzacji powykonawczej. Nie dotyczy to jednak wszystkich obiektów. Wyjątkami są tutaj: – wolno stojące budynki mieszkalne jednorodzinne, których obszar oddziaływania mieści się w całości na działce lub działkach, na których zostały zaprojektowane; – wolno stojące parterowe budynki stacji transformatorowych i kontenerowych stacji transformatorowych o powierzchni zabudowy do 35 m2; – sieci: elektroenergetyczne obejmujące napięcie znamionowe nie wyższe niż 1 kV, wodociągowe, kanalizacyjne, cieplne, telekomunikacyjne; – przyłącza: elektroenergetyczne, wodociągowe, kanalizacyjne, gazowe, cieplne i telekomunikacyjne (nie dotyczy jeżeli połączenie przyłącza z siecią znajduje się na tej samej działce co przyłącze lub na działce do niej przyległej). – telekomunikacyjne linie kablowe; – kanalizacja kablowa. Czy wymagane jest pozwolenie na użytkowanie obiektów budowanych na zgłoszenie? Do użytkowania obiektów wybudowanych na zgłoszenie możesz przystąpić od razu po zakończeniu budowy. Nie musisz zawiadamiać nadzoru budowlanego i dokonywać dodatkowych formalności. Nie dotyczy to jednak budowanych na zgłoszenie: – wolno stojących budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których obszar oddziaływania mieści się w całości na działce lub działkach, na których zostały zaprojektowane; – sieci: elektroenergetycznych obejmujących napięcie znamionowe nie wyższe niż 1 kV, wodociągowych, kanalizacyjnych, cieplnych, telekomunikacyjnych.gZraW4T.